سوختگی
انواع سوختگی ناشی از آتش سوزی ، برق گرفتگی ، و یا ریختن آب جوش که می تواند یکی از آسیبهای خطرناک و مرگ آفرین به شمار آید . علت سوختگی هرچه باشد بدون توجه به میزان آن مراقبت فوری و صحیح از فرد آسیب دیده می تواند در درمانهای بعدی و ترمیم محل سوختگی بسیار مفید و موثر باشد .
تحت هیچ شرایطی نباید بر روی محل سوختگی کره یا مواد روغنی نفتی و یا هر روغن چرب کننده دیگر مالیده شود . درد و سوزش ناشی از سوختگی را می توان با فرو بردن محل سوخته شده در آب خنک ، نه آب یخ ، کاهش داد .
قبل از انجام هر کاری ، باید هر گونه پوشش و لباس و یا جواهر و زینت آلات را از محل سوختگی برداشت یا خارج کرد « به علت متورم شدن احتمالی محل سوختگی » . اگر سوختگی در اثر برق گرفتگی رخ داده باشد ، نباید امکان شکستگی استخوانها و مراقبهای ویژه آن را نیز از نظر دور داشت .
اگر سوختگی به علت تماس بدن با اسید یا سایر مواد شیمیایی سوزنده باشد ، باید بر روی محل سوخته شده با فشار آب تمیز ریخته شود. از دیگر عوامل سوختگی در منازل ریختن آب جوش و آفتاب زدگی را میتوان نام برد .
بطور کلی هیچگاه تاولهایی را که در محل سوختگی پدید می آید ، نترکانید . همچنین لزومی به پانسمان سوختگی های کوچک و کم اهمیت وجود ندارد . در سوختگی های شدیدتر از درجه ۲تا ۳ و زخمهای باز ناشی از سوختن ، محل آسیب دیده را با پارچه تمیز و حتی الامکان با نوار زخم بندی ضخیم ضد عفونی شده بپوشانید . این کار موجب کاهش از دست دادن مایعات بدن می شود . به علاوه ، از رسیدن آلودگی به محل زخم و عفونت احتمالی آن جلوگیری می کند.
مسمومیت
مسمومیت ، یکی دیگر از خطرات و حوادث مهمی است که در خانه مخصوصا برای بچه ها رخ می دهد . مسمومیت های خانگی در اثر عوامل مختلفی بروز میکند ، از مصرف داروهای عوضی گرفته تا انواع  مواد پاک کننده مثل محلول آمونیاک و سفید کننده ها .
اغلب مایعات قابل اشتعالی که در کاراژ یا کارگاهها یافت می شوند مثل بنزین ، نفت سفید و مایعات لکه گیری و رقیق کننده های رنگ نقاشی ، نیز از عوامل موثر در بروز مسمومیت های کشنده به شمار می روند .
چون علائم و اثرات ناشی از انواع مسمومیتها بسیار متفاوت و متنوع است ، هیچ قانون کلی وجود ندارد که طبق آن توصیه شود که آیا شخص مسموم را باید وادار به استفراغ و خارج ساختن ماده سمی کرد یا نه .
معمولا نباید بیمار را تحریک به استفراغ کرد مگر آن که کمکهای پزشکی فوری امکان پذیر نباشد . اگر مسموم هوشیار باشد و هیچگونه تشنج و تکانی در او مشاهد نشود ، خوراندن یک لیوان آب یا شیر به رقیق شدن ماده سمی در بدن وی کمک خواهد کرد ، مخصوصا اگر مدت کوتاهی از مسومیت گذشته باشد .
زغال چوب که از داروخانه ها می توان تهیه کرد در آب نیز برای رقیق شدن به کار می رود .
مسموم در صورت خوردن بیش از حد دارو باید تحریک به استفراغ شود اما زمانی که مسومیت ناشی از بلعیدن مواد اسیدی یا قلیایی و یا تولیدات و مواد نفتی باشد ، انجام این کار صحیح نیست .
هنگام بروز مسمومیت ، مهمترین کار ، تلفن به مراکز اورژانس و امداد است . پس از آن تا رسیدن کمک ، بهتر است در تماس با متخصصین یک مرکز درمان مسمومیت ، راهنمایی های لازم را جهت کمک های اولیه به مسموم از آنان دریافت دارید . همیشه شیشه دارو و یا ماده ای را که موجب مسمومیت می شود و یا برچسسب آن را برای تشخیص بعدی نوع ماده سمی نگهدارید .
اگر مسموم استفراغ کند ، او را به پهلو قرار دهید یا سرش را برگردانید تا راه تنفس او مسدود نگردد و خفه نشود . اگر حالت تشنج به بیمار دست دهد ، سعی نکنید او را مهار نمایید ، تنها پوششهای تنک را از تنش بیرون بیاورید و اشیا تیز را به منظور حفاظت از دسترس وی دور نگهدارید .
یک شیشه قی آور نیز در دسترس داشته باشید اما تا وقتی که از جانب پزشک یا مرکز درمان مسمومیت ، دستور مصرف آن تجویز نشود ، آن را به مسموم ندهید